Leestijd: | 02 september 2019
Het zendingswerk door verhalen dichtbij mensen brengen. Dat is het doel van verhalenverteller Bart Sikkema. Momenteel reist hij door het land om jong en oud te vertellen over zijn reizen naar het zendingsveld. CIP.nl sprak met hem over de meerwaarde van zijn lezingen.
“Ik heb de functie van verhalenverteller zelf ontwikkeld naar aanleiding van een reis die ik gemaakt heb naar mijn zus. Zij werkt voor Wycliffe Bijbelvertalers in Papoea-Nieuw-Guinea. Dat was een bijzondere reis en ik besloot om mijn verhalen over die periode te gaan vertellen. Het begon op Schiermonnikoog waar ik destijds woonde. Mensen vroegen naar de ervaringen die ik in Papoea-Nieuw-Guinea heb opgedaan. Ik ben altijd excursieleider geweest en vertelde verhalen over het wad, het strand de vogeltjes en ga zo maar door; ik had ervaring. Zo besloot ik om een paar lezingen te houden en dat beviel zo goed; dat wilde ik vaker doen.”
“Toen ben ik vanuit mijn eigen netwerkavonden gaan organiseren her en der in het land en ik ben naar de school van mijn neefjes gestapt. Ik heb zelf ook in het onderwijs gewerkt en het leek me leuk om op een school te vertellen over de zending. Het ging zo goed dat ik op een gegeven moment in dienst ben gekomen bij Wycliffe Bijbelvertalers als ‘verhalenverteller’. Nu reis ik naar landen en terug in Nederland vertel ik overal in het land over mijn ervaringen.”
“Ik ben altijd met fotografie bezig geweest en heb professionele apparatuur ter beschikking. Vroeger maakte ik veel foto’s, maar daar gebeurde vervolgens niets mee. Nu ga ik met een doel naar een land, dat vind ik fantastisch. Ik kijk hoe Bijbelvertalers hun werk doen en maak allerlei fotoreportages. Die kan ik vervolgens laten zien aan mijn publiek in Nederland en aan de hand daarvan vertel ik mijn verhaal. Op die manier heeft mijn hobby een hele mooie toevoeging gekregen.”
“Mensen die een avond hebben bijgewoond, zeggen vaak het idee te hebben gehad dat ze even in het land, waar ik over verteld heb, geweest zijn. Dat komt ook omdat ik als ‘journalist-toerist’ naar die gebieden toe ga en vanuit het perspectief van mijn publiek ernaar kijk. Als ik een doorgewinterde zendeling geweest zou zijn, kwam ik met een heel ander verhaal terug dan iemand die iets voor het eerst ziet. Ik neem ook dingen mee als bijzondere levenswijzen of een grappig voorval dat mij opvalt en wat voor zo’n Bijbelvertaler heel normaal is. Zo kan ik het zendingswerk dicht bij de mensen brengen. Ik krijg dan ook vaak enthousiaste reacties; een mooie stimulans om door te gaan.”
“Je hoort op reis de meest bijzondere en indrukwekkende verhalen. Zoals het verhaal van een zendeling wiens huis is leeggeroofd en die bedreigd wordt als hij daar aangifte van doet. Dan besef ik: zendelingen hebben het niet altijd makkelijk, maar ze gaan evengoed door. Ik weet niet of ik het zou redden als ik in hun schoenen zou staan. Wanneer ik dat aan mijn publiek vertel, komt zending voor hen dichterbij en gaan ze erover nadenken. Dat werkt naar mijn idee anders dan wanneer een zendeling bij een lezing zichzelf op zijn schouder gaat kloppen als het ware. Het is handiger dat een ander dat doet en het is mooi dat het op deze manier kan.”“In Benin, waar ik laatst was, heb ik vertalers ontmoet die het Nieuwe Testament hebben vertaald en dit deel van de Bijbel zal begin volgend jaar beschikbaar zijn voor de mensen daar. Bijzonder om met deze mensen te spreken over hun verlangen naar Gods Woord.”“Natuurlijk heb ik een wensenlijst qua reizen die ik nog wil maken. Het liefst zou ik naar Israël reizen om dit land op de camera vast te leggen. Dit kan ik dan direct combineren met een bezoek aan de opleiding van een paar Bijbelvertalers in Israël. Het is niet zo dat ik vier keer per jaar het vliegtuig naar de andere kant van de wereld pak. Het belangrijkste is dat ik in Nederland meer over het Bijbelvertaalwerk vertel en één reis per jaar is daarmee wel voldoende.”
“Mezelf kennende denk ik niet dat ik dit tot mijn pensioen blijf doen, maar ik heb wel het idee dat er nog genoeg potentie in zit. Als mensen aan mij zullen vragen of ik bijna hiermee klaar ben, zal ik antwoorden: “Geenszins; ik begin nog maar net!”
Dit artikel verscheen onlangs op cip.nl. Nodig ook verhalenverteller Bart uit!