‘Ik ga om God te dienen’ 

De gedreven Jorn Rietveld (28) wordt dit jaar uitgezonden naar Papoea-Nieuw-Guinea. Van kinds af aan wilde hij al naar de andere kant van de wereld. In combinatie met zijn liefde voor God dacht hij al jong aan zending. Toch duurde het nog jaren: “Totdat ik er niet meer omheen kon, ik moest wel solliciteren.” 

“Ik ben gaan kijken naar een taak in de zending toen ik mijn middelbare school had afgerond, maar ik voelde ook een roeping om natuurkunde te gaan studeren, hoe vreemd dat ook klinkt” zo vertelt Jorn. “Dus ik ben natuurkunde gaan studeren. Tussen mijn bachelor en master heb ik ook online gekeken naar mogelijkheden, maar ik vond niets. Het was voor mij een heel logische stap om gewoon door te studeren.”   

Gods plan

Na zijn studie gaat Jorn werken: “Ik vond dat ik lang genoeg op school had gezeten. Op mijn stageplek kreeg ik een baan aangeboden. Terwijl ik daar werkte, ging ik met de kerk mee naar Roemenië. Een andere deelnemer vertelde over haar ervaringen met Wycliffe Bijbelvertalers. Maar die organisatie was voor mij met mijn dyslexie geen optie, zo dacht ik.” Maar God had een ander plan. “Na de reis bleef ik nadenken over zending. Ik heb alle functies bekeken bij alle zendingsorganisaties, maar niks sprak me aan. Tot slot keek ik toch ook nog even op de website van Wycliffe Bijbelvertalers. En daar stond het: programmeren in Papoea-Nieuw-Guinea. Ik ging erover nadenken, maar eigenlijk paste het te goed om het niet te doen. En… het was ook nog eens bijna aan de andere kant van de wereld. Ik dacht: als ik hier niet op solliciteer, waar dan nog wel. Ik kon er niet meer omheen.” 

Tot eer van God

Na gesprekken bij Wycliffe Bijbelvertalers, veel voorbereiding en een opleiding in Engeland hoopt Jorn in 2024 naar Papoea-Nieuw-Guinea te gaan. Hij wordt een van de programmeurs van het dorp Ukarumpa, een dorp waar veel zendelingen wonen. Jorn: “God vraagt van mij dit te doen, en wat daaruit voortkomt is Zijn vrucht, ik heb er geen eer aan. Ik zie ernaar uit om mijn talenten en kwaliteiten in te zetten en van betekenis te zijn voor de mensen om mij heen. Ik hoop dat ik kennis kan delen, zodat er ook zonder mij verder gebouwd kan worden, maar dat ik ook veel leer. Dat mijn uitzending een soort uitwisseling is.” 

Gods bevestiging

“Het proces naar een uitzending toe is niet altijd eenvoudig. Denk aan het achterlaten van mensen hier in Nederland. Dat is moeilijk, maar laat het je niet tegenhouden als God je roept. Zelf heb ik ook gezondheidsproblemen waardoor ik soms twijfel, en toch heb ik meerdere keren en op veel verschillende manieren bevestiging van God gekregen om te gaan. Door bijvoorbeeld gesprekken met mensen en door Gods eigen Woord. Ik moet ook denken aan een moment toen ik in Japan was. Ik liep langs een tempel waar allerlei vlaggen hingen. Ik maakte een foto van de vlag van Papoea-Nieuw-Guinea. Pas later ontdekte ik dat de Nederlandse vlag erachter hing. Een prachtig beeld. Ik zag het als een knipoog uit de hemel. Ik geloof echt dat als God niet wil dat je gaat, Hij je dat laat weten.” 

“Als je nadenkt over zending wil ik je aanmoedigen om in beweging te komen. Probeer een stap te zetten, ga maar, God leidt wel. Hij brengt je op een plek waar Hij je kan gebruiken.”