Farrokh: Van drugsgebruiker naar Bijbelvertaler

“Als tiener was ik een rebel en kreeg ik problemen met drugs en alcohol. Wie had ooit gedacht dat ik nu zou werken aan de vertaling van de Bijbel?”
Farrokh groeide op in het communistische deel van Centraal-Azië en leerde op school dat er geen God bestaat. “Ik had heel goed ergens in een put kunnen belanden.”

Een koude windvlaag waait door de deuropening wanneer Farrokh het vertaalkantoor binnenstapt. Binnen is het aangenamer vertoeven dan buiten. De winter in dit land in Centraal-Azië is bijna ten einde. De eerste zonnestralen schijnen door de ramen naar binnen. Samen met zijn collega’s gaat Farrokh vandaag weer aan de slag met het vertalen van de verhalen uit de Bijbel. Dat Farrokh* hier is en vol passie meewerkt aan het vertaalwerk, is voor iedereen een wonder. Dat beseft hij zelf maar al te goed: “Ik had ook aan de rand van de samenleving kunnen belanden.”

Drugs
Farrokh groeit op in de voormalige Sovjet-Unie. Zijn ouders voeden hem op met een atheïstisch wereldbeeld en ook op school leert hij dat er geen God bestaat. “Ik wist niet beter. Toen ik in de puberteit kwam, werd ik tegendraads en dwars.” Daar blijft het niet bij. Farrokh komt in aanraking met alcohol, drugs en krijgt verkeerde vrienden. Hij zondert zich steeds meer af van zijn ouders. Tot hij inziet dat dit niet langer zijn leven kan bepalen. “Ik begon me op een gegeven moment af te vragen of er echt een God bestaat. Ik dacht: Wat is er aan de hand? Waarom praten sommige mensen over een God? En als er een God is, dan moet ik gehoorzamen. Maar als er geen God is, zoals ik op school heb geleerd, dan kan ik doorgaan met leven zoals ik leef. Ik besloot ‘God’ een kans te geven en ging onderzoeken wat het zou betekenen om in een God te geloven.”

Teleurstelling
De zoektocht van Farrokh start bij de islam. Veel mensen in zijn land zijn moslim en voor Farrokh is dit de eerste logische stap. “Ik heb de Koran in het Russisch gelezen, maar kwam niet veel verder. Daarna ben ik het hindoeïsme gaan bestuderen, omdat sommige inwoners in ons land Krishna aanbidden. Zou dit het antwoord zijn op mijn vragen?” De zoektocht van Farrokh loopt uit op een teleurstelling. Tot hij een zendeling ontmoet die hem vertelt over Jezus en de God van de Bijbel. “Het was bijzonder want deze man, een buitenlander, was speciaal naar ons land gekomen om mensen te vertellen over het Evangelie. Dat terwijl ons land in oorlog was. Ik had veel gesprekken met deze zendeling.” Dagen en nachten gaan voorbij en Farrokh denkt veel na over het Evangelie. Tot hij besluit om christen te worden: “Het Evangelie gaf antwoorden op mijn vragen. Er is een God die voor mij zorgt en mijn leven heeft gered!” Zijn keuze heeft gevolgen voor zijn relatie met familie en vrienden: “Het contact met mijn ouders werd er niet beter op. Ze waren teleurgesteld dat ik christen werd. Ze wilden liever dat ik atheïst bleef, net als andere ‘goede’ burgers van dit land.”

‘Een goede vertaling van Gods Woord helpt anderen om christen te worden!’

Ontmoeting
Farrokh besluit theologie te gaan studeren in Rusland. Daar ontmoet hij een vrouw die werkt voor het Instituut voor Bijbelvertaling (IBT). “Zij praatte met mij over Bijbelvertaalwerk en de noodzaak daarvan. Nog zoveel mensen hebben geen toegang tot het Evangelie, omdat het niet beschikbaar is in hun eigen taal.” Opnieuw zet een ontmoeting Farrokh aan het denken. Hij besluit om te gaan werken voor het IBT. “Ik werd opgeleid als vertaler en we begonnen met de vertaling van het Evangelie van Johannes in één van de talen van Centraal-Azië. Helaas moest dit project, vanwege veiligheidsredenen, worden gestopt.” Farrokh keert terug naar zijn geboorteland met het verlangen en de overtuiging om de Bijbel te vertalen in zijn moedertaal. Vol enthousiasme sluit hij zich aan bij het vertaalteam dat net begonnen is. “Ik ben blij dat God mij wil gebruiken. Eerst redde Hij mijn hart en leven en nu gebruikt Hij mij om dit werk te doen. Met maar één doel: de redding van landgenoten, die wonen in de bergen en dorpen en nog nooit van Jezus hebben gehoord.”

Met de vertaling hopen Farrokh en zijn team aan te sluiten bij de tradities van het land. “Veel van mijn landgenoten houden van muziek, dichten en literatuur. Deze tradities kunnen een aanknopingspunt zijn voor de verhalen uit de Bijbel. Zo kunnen we het Evangelie delen en proberen we een goede vertaling te maken van Gods Woord, wat anderen helpt om christen te worden.”

* Vanwege veiligheidsredenen zijn deze namen gefingeerden is er geen relatie tussen de persoon op de afbeelding en dit verhaal.