Leestijd: 2 minuten | 22 juni 2022
‘In 1991 begint ons avontuur. We vertrekken naar West-Azië. Er volgt veel taalstudie. Omdat de taal die de mensen daar spreken nog niet op schrift is gesteld, beschrijven we eerst onder andere de grammatica. Daarna zetten we onderwijs op in de moedertaal. Het is een lang proces. In de jaren die volgen, moeten we een aantal keren vertrekken uit dit onstabiele gebied. Door geweld van extremistische groepen is het té onveilig. Toch is er hoop, ondanks weerstand tegen het Bijbelvertaalwerk.’
Deze column is geschreven door veldmedewerkers die werken in een gesloten gebied. Het laat iets zien van hoe zij het Bijbelvertaalwerk – en de weerstand daartegen – ervaren. Om veiligheidsredenen kunnen we hun namen niet noemen.
Onveilige omstandigheden
‘Na een lange periode vinden we in 2015 een aantal mannen bereid om te starten met Bijbelvertaalwerk. Voor ons is dat een bijzonder moment! Ze komen uit een bevolkingsgroep waar geen christenen zijn. Samen met hen maken we een serie biografieën over Bijbelse personen en beroemde mensen uit het land. Helaas komt de lokale bevolking in opstand tegen de Bijbelgedeelten. Mede daardoor is het niet veilig genoeg meer voor de vertalers. Daarom wijken zij uit naar de hoofdstad en doen hun belangrijke werk vandaaruit.’
Volharding
‘Hoewel de omstandigheden verre van ideaal zijn, werken de Bijbelvertalers gestaag door. Ze vertalen een aantal profetenboeken, gelijkenissen, psalmen, spreuken en de Bergrede. Ook openen ze een leescafé en ondernemen lobbyactiviteiten om de taal erkend te krijgen, zodat ze er officieel onderwijs in mogen geven. Ze publiceren op YouTube regelmatig een psalm, spreuk of gelijkenis in hun eigen taal. Alsof dat niet genoeg is, ontwikkelen ze ook nog een luisterboekapp.’
Bidden om een doorbraak
‘Sinds ons avontuur begon, zijn we dertig jaar verder. Wat mooi is, is dat de bevolking inmiddels enthousiast is over de eigen taal en cultuur. Ze voelen zich erkend daarin. Voor zover wij weten, is er nog geen doorbraak van het Evangelie. Dat vinden we soms moeilijk, maar we zijn en blijven trouw aan onze taak. Hoe het zich verder ontwikkelt, laten we over aan Gods Geest. We houden hoop! Bidt u mee dat het Bijbelvertaalwerk gezegend wordt?’
‣ Blijf verbonden in gebed! Meld je aan voor de Wycliffe Gebedskalender
Wat is een gesloten land?
Een gesloten land is een land waar je niet openlijk in God mag geloven. Vaak brengt dit moeilijkheden met zich mee. In sommige gesloten landen mag je wel geloven in God, maar niet over Hem vertellen. Als mensen toch tot geloof komen, worden ze vaak verstoten uit de gemeenschap waarin ze opgroeiden. Er zijn ook gesloten landen waar je niet mag geloven in God en waar je als christen wordt vervolgd.