Een geluk bij een ongeluk

Het is nacht en het vriest dat het kraakt. Vladimir Burnashev werkt voor Wycliffe Rusland. Vladimir – afgekort Vova – is geboren en getogen in Jakoetië, een uitgestrekt gebied in het noordoosten van Siberië. Zijn dorp ligt net buiten Jakoetsk, de koudste stad op aarde.

Met vier andere mannen is hij onderweg naar het uiterste noorden van Siberië, om daar het Evangelie te brengen. Hun auto, een terreinwagen, is volgeladen met Bijbelgedeelten die in het Jakoets vertaald zijn: het Nieuwe Testament, Genesis en andere Bijbelverhalen.

Reparatie en evangelisatie

Het is een lange en zware tocht. Buiten is het min 40 graden Celsius. Dan, midden in de nacht, raakt hun auto in een slip. Hij slaat om en beland op z’n zijkant in een diepe laag bevroren sneeuw. Zo stranden de mannen op zeven dagen rijden van hun bestemming. Ze slagen erin om uit de auto te kruipen, maar krijgen hem niet in beweging. Het duurt zes uur voordat ze hulp vinden. Twee tractors uit een naburig dorp trekken de auto weer op zijn wielen. Maar starten doet hij niet meer. Een van de tractors neemt de auto op sleeptouw en brengt hem naar het dorp.

Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten.
Jesaja 55:9

Daar vinden de mannen een garage waar ze, beschermd tegen de kou, hun auto kunnen repareren. Terwijl ze aan het sleutelen zijn, vertellen ze hun gastheren over God. Vova vertelt: ‘De dorpsbewoners toonden interesse en stelden goede vragen. Ook waren ze blij met de Bijbelgedeelten in het Jakoets die we ze gaven.’

Vertellen over God

De mannen uit het dorp waren gefascineerd door de publicaties in het Jakoets. ‘Hun Russisch is heel erg slecht. De laatste keer dat deze mannen Russisch hadden gesproken, was toen ze in het Russische leger zaten. In hun eigen taal, het Jakoets, hebben ze bijna geen boeken.’

Omdat Vova, anders dan zijn reisgenoten, niet technisch is, gebruikt hij zijn tijd om naar de dorpsschool te gaan, waar hij de leerkrachten in het Jakoets over God vertelt. ‘Ze waren zo geboeid dat ze me vroegen om nog een keer terug te komen. Ze vroegen me om ook met de leerlingen van de middelbare school te delen wat ik hen had verteld over God.’ Vova kwam terug en nam de tweede keer zoveel materiaal in het Jakoets mee als hij kon dragen. Dat deelde hij uit aan de leerlingen en de leerkrachten. Later belde de school naar de garage: of ze nog meer dozen met boeken konden krijgen.

Een andere bestemming

‘De meest afgelegen gebieden in het verre noorden waren ons doel. Mijn reisgenoten waren daar al zes keer eerder geweest, omdat ze ervan overtuigd waren dat de mensen die daar wonen het meest afgesloten zijn van de rest van de wereld en van God.’

Toen de mannen in het dorp hoorden dat dit al de zevende reis naar het noorden was, lieten ze merken dat zij zich gepasseerd voelden. ‘Waarom waren ze zes keer zonder te stoppen langs hen heen gereden? Waarom was er nooit eerder iemand naar hen toegekomen om hun in hun eigen taal over de Schepper te vertellen?’ Vova: ‘We gaan naar dit dorp terug, en naar andere dorpen in de buurt. Hopelijk is er een volgende keer geen omgeslagen auto nodig om ons te krijgen waar we moeten zijn!’

Dit verhaal komt uit 10 talen, 10 verhalen. Je kunt het boekje hier bestellen.