Aan de oever van een kleine poel bij het dorp Melfi staat een groep mensen bij elkaar. Vandaag worden drie mensen gedoopt: het is een bijzondere dag!

Als u gehoord hebt wie Jezus is, als u met uw hele hart in Hem gelooft, wat verhindert u dan nog om u te laten dopen?” vraagt de plaatselijke evangelist. Kort daarna dalen de drie jonge mensen af in het water en worden gedoopt. Als zij weer op de oever staan, herhaalt hij zijn oproep: ”…wat verhindert je gedoopt te worden?”

Eerste Barainchristen 
Een wat oudere Barainvrouw, ze heet Sabura, heeft staan kijken. Op dat moment ervaart ze het: ik moet ook gaan. Ze staat op en loopt richting het water, daalt erin af en loopt naar de predikanten toe. “Gelooft u met uw hele hart in de Heere Jezus?” “Ja!” “Bent u bereid om met Hem in Zijn dood begraven te worden en met Hem op te staan in een nieuw leven?” “Ja!” “Dan doop ik u in de naam van de Vader, van de Zoon en van de Heilige Geest!” De aanwezigheid van de Heilige Geest is tastbaar.

Sabura is de eerste christen uit haar etnische groep en de eerste die zich laat dopen. Ze woont in een moeilijk bereikbaar dorp 35 km van Melfi vandaan, maar ze kwam regelmatig naar Melfi om de kerkdienst bij te wonen, ook al was het niet in haar taal.

Veldmedewerker Rineke is ook aanwezig bij de doop: “Mijn hart stroomde vol vreugde. Dit was zo bijzonder. Ze zal het moeilijk krijgen als haar dorpsgenoten dit horen. De evangelist die haar doopte vroeg ons nadrukkelijk voor haar en haar gezin te bidden.”

Verhaal gaat verder onder de afbeelding

Rineke legt uit: “Als je geboren bent in de Guera (regio in een Afrikaans land), is christen zijn één ding, maar gedoopt zijn is iets heel anders. Als je christen wordt, dan is er altijd de sterke hoop dat er nog terugkeer mogelijk is. Maar als je gedoopt bent, dan wordt die terugkeer heel moeilijk. Het wordt gezien als een breuk met de gemeenschap.”

Cursus vertellen
In het jaar na haar doop volgt Sabura de cursus ‘Bijbelverhalen vertellen’. Daar luistert ze naar een opgenomen Bijbelverhaal, dat ze vervolgens met de andere deelnemers en de cursusleider bespreekt. Nadat de deelnemers een nieuw Bijbelverhaal uit hun hoofd hebben geleerd, gaan ze het ‘s middags in het dorp vertellen.

Rineke is twee dagen te gast bij de cursus: “De reacties in het dorp laten zien dat de Bijbel begrepen wordt in hun eigen taal. Een van hen vroeg: ‘We hebben nooit geweten hoe de aarde geschapen is, is dat echt zo gegaan?’ Tijdens de nabespreking begrepen de cursisten het niet: ‘Waarom zeggen de mensen dat ze dit nog nooit gehoord hebben? Hoe vaak is er al een evangelisatieteam geweest?” Daarop vroeg ik: ‘In welke taal werd er geëvangeliseerd?’ ‘In het Arabisch,’ was het antwoord. ‘Daar zit het verschil! Ze horen het nu in een taal die ze zelf spreken.”

Doorvertellen met vreugde
Nu vertelt Sabura vol vuur Bijbelverhalen aan de andere Barain-mensen in haar dorp. Begin dit jaar ging Rineke op bezoek bij Sabaru: “Sabura ontving ons hartelijk. Glunderend vertelde ze dat ze de verhalen vertelt aan de mensen. Ze vertelde ons welke vragen de mensen haar stelden en ook hoe ze antwoord gaf. Al haar antwoorden haalde ze uit de eerste drie Bijbelverhalen die ze had geleerd.”

Het is duidelijk dat deze vrouw die niet kan lezen, door Gods Geest wordt geleid! Bid u ook voor een zegen op de Bijbelverhalen voor de Barain-mensen?