Fekadu (12) was nog heel jong toen zijn familie merkte dat hij last had van aanvallen. Deze werden veroorzaakt door epilepsie, maar niemand in de gemeenschap was hiermee bekend. Toen Fekadu vijf jaar oud was, werd hij door zijn vader uit huis gezet om in een kleine hut van stro in het bos te wonen.
Zes jaar geleden ontmoetten medewerkers van Wycliffe Ethiopië Fekadu en hoorden zijn verhaal. Ze bezochten de plaatselijke kerkleiders en gingen het gesprek aan over Bijbelse liefde. Hoe kijkt God naar mensen? Hoe ver reikt de liefde van Jezus? Wat zegt de Bijbel over omgang met onze naasten? De kerkleiders aarzelden, want het was toen voor hen echt nog ondenkbaar om bij iemand als Fekadu in de buurt te zijn. Dat deden ze in hun gemeenschap tot nu toe nooit!
Verandering is nodig
De kerk gaf Fekadu wat te eten, maar het was niet genoeg. Hij ging eten stelen om te overleven. Hierdoor werd hij door de gemeenschap nog meer gehaat. De kerkleiders probeerden hem in te schrijven bij een school, maar hier werd hij weggepest. Fekadu stond er sinds zijn vijfde alleen voor en groeide alleen op.
Hij kan niet lezen en schrijven en bijna niemand praat met hem, behalve om hem opdrachten te geven. Hij probeert nog steeds aansluiting te vinden bij leden van de gemeenschap door klusjes voor hen te doen. Maar ze laten hem niet dichterbij komen en jagen hem weg als hij te dichtbij komt. Zonder de inzet van Bijbelvertalers was hij waarschijnlijk al lang vermoord of verhongerd…
De Bijbel nodig
Dit verhaal laat zien hoe belangrijk het is dat de boodschap van de Bijbel de harten van mensen raakt. Veranderingen als in dit verhaal kosten tijd. Soms veel tijd, maar samen met u gaan we ook dit jaar door met het beschikbaar maken van de Bijbel. Want zo maken we met elkaar mogelijk dat steeds meer mensen Gods Woord en Zijn liefde gaan begrijpen. Wat draagt u dit jaar bij?